Ένα μπαλκόνι κι ένας ουρανός μ’ αστέρια

Το καλοκαίρι βρίσκεται προ των πυλών και η ζωή της απογευματινής ή βραδινής χαλάρωσης μεταφέρεται σταδιακά από το κλειστό σαλόνι στο ανοιχτό μπαλκόνι. Μπορεί να μην είναι το ιδανικό μπαλκόνι ή η βεράντα των ονείρων μας, αλλά σίγουρα μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά, ειδικά εάν δεν το έχουμε ήδη παρακάνει γεμίζοντάς το με δεκάδες γλαστρούλες χωρίς λόγο ύπαρξης.

Αλλά αφού το ξεκινήσαμε από εδώ, ας το πάμε μέχρι τέλους, έστω και ανορθόδοξα. Θα πρέπει να ξεκινήσουμε ολόκληρη εκστρατεία εναντία στη μάστιγα με τις αχρησιμοποίητες γλάστρες που κατακλύζουν τα μπαλκόνια. Είναι από τα πλέον αντιαισθητικά και ταυτόχρονα αρνητικά στη λειτουργικότητα στοιχεία που βρίσκει κάποιος τόσο συχνά σε ένα μπαλκόνι. Χρησιμοποιήστε τις άδειες γλάστρες, διακοσμήστε την επιφάνειά τους, ή απομακρύνετέ τες όσο πιο άμεσα και διακριτικά γίνεται.

Και το θέμα βρίσκεται τόσο στο έρημο θέαμα που προσφέρουν οι αχρησιμοποίητες (και συνήθως γεμάτες μόνο ξερό χώμα) γλάστρες, όσο και στον χώρο που καταλαμβάνουν. Και αυτό είναι σημαντικό για προφανείς λόγους: Συνήθως σε ένα τυπικό μπαλκόνι ο χώρος είναι εξαιρετικά περιορισμένος και ειδικότερα για τις λεγόμενες “δευτερεύουσες παρεμβάσεις”. Για τον λόγο αυτό, και απομακρυνόμενοι από την αποκλειστικότητα της γλάστρας ως εμπόδιο, θα πρέπει να απομακρύνουμε οτιδήποτε άλλο αποσπά πολύτιμο χώρο και επιβαρύνει την αισθητική. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Αν δεν θέλετε να δημιουργήσετε κάτι το εξαιρετικά όμορφο με συνθέσεις λουλουδιών που μεγαλώνουν με αγάπη και φροντίδα στις γλάστρες τους, τότε υπάρχουν εναλλακτικές. Διακοσμήστε τις γλάστρες με βότσαλα, ανεμόμυλους, ή ηλιακά φαναράκια, όμως και πάλι, αποφύγετε τις υπερβολές. Ένα μπαλκόνι πνιγμένο από άχρηστα αντικείμενα, είναι ένα μπαλκόνι που όχι μόνο πρακτικά είναι μικρότερο, ή δυσκολότερο στο καθάρισμα, αλλά και αισθητικά κουράζει στο μάτι.

Ήδη το έχουμε συνηθίσει να επικαλούμαστε εξαιρετικά συχνά των κανόνα των δύο τρίτων. Και αυτή είναι μία ακόμη περίπτωση που δεν θα πρωτοτυπήσουμε, καθώς η στενότητα επιβάλλει αυστηρότητα. Για τον λόγο αυτόν φροντίζουμε στα μικρά μπαλκόνια το εύκολα προσδιορίσιμο ένα τρίτο της επιφάνειας να είναι ελεύθερο για την πρόσβαση και τη διέλευση. Και αυτό συμβαίνει καθώς αυτή είναι η ιδανική ισορροπία. Σκεφτείτε το λίγο: Το ένα τρίτο του χώρου σε ένα μικρό μπαλκόνι είναι εύκολο να καταληφθεί από τις καρέκλες εν χρήσει. Και πάλι όμως μπορεί να προσφέρει την ιδανική άνεση, καθώς το έχουμε ήδη πάρει απόφαση πως ο χώρος μας είναι περιορισμένος.

Στην περίπτωση της βεράντας και των μεγαλύτερων μπαλκονιών συμβαίνουν πολλά περισσότερα σε πολύ μεγαλύτερο χώρο. Το ιδανικό θα ήταν να δημιουργήσουμε ξεχωριστά σημεία. Ένα τραπέζι με αναπαυτικά καθίσματα είναι σίγουρα το κυρίαρχο σημείο. Τώρα σκεφτείτε το μπαλκόνι σαν μία σκηνή θεάτρου. Τα καθίσματα προφανώς και είναι …τα καθίσματα. Θα πρέπει όμως να βλέπουν σε ένα ευχάριστο θέαμα.

Βάλτε χρώμα

Αφού το έχουμε πάρει απόφαση πως αφαιρούμε τις γλάστρες με το ξερό χώμα, θα πρέπει στη θέση τους να βάλουμε χρώμα -αλλά με μέτρο. Επιλέξτε τις αγαπημένες σας γλάστρες και δημιουργήστε μία σύνθεση από εποχιακά λουλούδια, κρύψτε σε αυτά τα ηλιακά φαναράκια σας, δώστε τους τον πρωταγωνιστικό ρόλο, μέρα και νύχτα. Αν ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος, μπορείτε να παίξετε και βοτσαλάκια, ή ό,τι άλλο διακοσμητικό νοιώθετε πως τους ταιριάζει. Ιδανικό θα ήταν να έχουμε επιλέξει μία γωνία για τη δημιουργία αυτή.

Αποφύγετε ό,τι θυμίζει πάρτυ σε παραλία

Ναι, η καθημερινότητα, και ίσως η απόσταση, είναι δύο αποτρεπτικές παράμετροι για την απρόσκοπτη εξόρμησή μας σε κάποια παραλία, και επειδή είναι καλοκαίρι, πολλές φορές σκεφτόμαστε να φέρουμε την παραλία στο μπαλκόνι μας. Ήδη έχουμε αναφέρει τα βοτσαλάκια, οπότε… Όχι, και είναι κατηγορηματικό! Δεν νομίζω ότι ένα κείμενο έχει υπάρξει τόσο απόλυτο. Η μόνη περίπτωση που μπορεί η αισθητική να συγχωρήσει την ύπαρξη ομπρέλας σε μπαλκόνι, είναι εκείνη που μιλούμε για βεράντα τελευταίου ορόφου και χωρίς τη δυνατότητα τοποθέτησης οποιασδήποτε συμβατικής σκίασης. Αλλά και πάλι… Κλείστε για λίγο τα μάτια σας και δημιουργήστε την εικόνα. Βάλτε τώρα και τους must στην δεκαετία του ’90 πυρσούς των beach party, βάλτε και μία φουσκωτή πλαστική πισίνα… Λογικά δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε την περιγραφή.

Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα μπαλκόνι το οποίο θα θυμίζει περισσότερο κήπο και όχι παραλία. Αυτό που έχει σημασία είναι να μπορούμε να χαλαρώσουμε και αυτό που μπορεί να βοηθήσει είναι η λιτότητα, η ομοιογένεια, τα φυσικά χρώματα και κυρίως η απουσία οποιασδήποτε εικόνας που προϊδεάζει σε επιπρόσθετη δουλειά για συμμάζεμα ή καθάρισμα του χώρου, ή ακόμη οποιαδήποτε παρουσία άχρηστων αντικειμένων που γεμίζουν χωρίς λόγο τον χώρο μας. Μας αρκούν τα αστέρια της καλοκαιρινής νύχτας! Βαθιά ανάσα και ξεκινάμε…