Μέρες γιορτών και τα σπίτια ανοίγουν στον ήχο της χαράς, στην αίσθηση της φιλοξενίας και στη απόλαυση των γιορτινών γεύσεων που γεμίζουν είτε τραπέζια γιορτής, είτε στιγμές απόλαυσης. Αυτό που μετράει στη βάση όλων αυτών των στιγμών είναι η απόλαυση που προσφέρουν οι ίδιοι οι άνθρωποι, είτε στη φιλοξενίας τους, είτε με την παρουσία τους, και το κέντρο αυτών των στιγμών δεν είναι άλλο από την τραπεζαρία. Μία τραπεζαρία που -ακόμη και παροπλισμένη τις περισσότερες μέρες του χρόνου- αγγίζει …πρωτόγνωρα δεδομένα επισκεψιμότητας, με μεγάλες απαιτήσεις.
Υπάρχουν τρία βασικά σημεία που θα κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη. Ας δούμε μαζί τί είναι αυτό που μπορεί να μας προσφέρει ένα αίσθημα σιγουριάς, ότι η τραπεζαρία μας θα μπορέσει να αντεπεξέλθει με τον πλέον ιδανικό τρόπο στις απαιτήσεις των ημερών:
Υποδεχθείτε τον πρωταγωνιστή
Το τραπέζι είναι αναμφίβολα ο πρωταγωνιστής των ημερών σε κάθε στιγμή, με κόσμο ή χωρίς. Δίνει τον αέρα ενός στολισμού και παράλληλα θα πρέπει να είναι έτοιμο και να φιλοξενήσει χαμόγελα. Αυτό που έχει πραγματική σημασία είναι να πάρει επιτέλους τη θέση που του πρέπει. Η τραπεζαρία δεν βρίσκεται εκεί για να γεμίζει απλώς έναν χώρο. Βρίσκεται εκεί για να καθορίζει το κέντρο του, ακόμη και στην περίπτωση που “φιλοξενείται” στο σαλόνι, έχει τα δικά της όρια, τον δικό της προκαθορισμένο χώρο, όχι για να περιορίζεται, αλλά για να κυριαρχεί. Φως και χώρος θα πρέπει να είναι στην υπηρεσία της και να στοχεύουν το κέντρο, το ίδιο το τραπέζι. Εδώ δεν χωράνε υποχωρήσεις.
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο τραπέζι
Θα πρέπει να το παραδεχτούμε, έχει συμβεί σε όλους μας. Είναι τουλάχιστον εκνευριστικό να βρίσκεσαι σε μία θέση που δύσκολα είναι προσβάσιμη. Που θα πρέπει να σηκώσεις 1-2 άτομα για να περάσεις, ή θα πρέπει να τραβήξουν λίγο το τραπέζι για να περάσεις… Η γνωστή ιστορία. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Η τραπεζαρία είναι εκεί για να εξυπηρετεί και όχι για να εμποδίζει. Αν και τέτοια προβλήματα θα έπρεπε να είχαν λυθεί ήδη από την επιλογή της ή από την επιλογή του σημείου τοποθέτησης, σε κάθε περίπτωση οι διάδρομοι πρόσβασης γύρω από το τραπέζι θα πρέπει να είναι ελεύθεροι, δίχως να εμποδίζονται από κάτι. Συνήθως το “έγκλημα” αυτές τις περιπτώσεις συμβαίνει όταν η τραπεζαρία βρίσκεται στο σαλόνι και ο υπαίτιος συνήθως είναι κάποιος καναπές. Μην τον μετακινήσετε μόνον του. Μοιράστε την απόσταση με το υπόλοιπο σύνολο.
Τί πάει να πει τραπέζι
Ένα τραπέζι οφείλει να φιλοξενεί με την ίδια άνεση όλους τους παρακαθήμενους. Είναι απλό. Αν αυτό δεν μπορεί να συμβεί, τότε θα πρέπει να σκεφτούμε εναλλακτικές. Δεν υπάρχουν θέσεις που μοιράζονται εκ περιτροπής, δεν υπάρχει το “εγώ δεν θα καθίσω”, και για πολλούς λόγους απαγορεύεται η φράση “εγώ θα καθίσω με τη νεολαία”. Το τελευταίο δεν είναι μάλλον λειτουργικό, αλλά… Καλύτερα ας μην το σχολιάσουμε άλλο.
Αυτό που θα πρέπει να συνυπολογίσουμε είναι ότι οι γιορτές αποτελούν τις σπάνιές μας ευκαιρίες να ζήσουμε τον χώρο μας και να τον μοιραστούμε με περισσότερα αγαπημένα άτομα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, να μην τον βρίσκουμε ως εμπόδιο μπροστά μας. Υπάρχει ένας πολύ απλός, παιδικός σχεδόν, τρόπος για να προλάβουμε κάτι τέτοιο: Να φανταστούμε! Και πιο συγκεκριμένα, να φανταστούμε τον χώρο μας με τα άτομα που περιμένουμε, με τις ανάγκες της στιγμής, με την χαρά που γεμίζει την ατμόσφαιρα.