Η μοναξιά της Τραπεζαρίας

Εντάξει, είναι γνωστό, η τραπεζαρία -είτε πρόκειται για ξεχωριστό δωμάτιο, είτε για τμήμα του σαλονιού- είναι το πιο εύκολο σημείο του σπιτιού που μπορεί να παραμεληθεί. Κι αν είναι ξεχωριστό δωμάτιο, τότε σίγουρα απομονώνεται από τη ζωντάνια και την καθημερινότητα των υπολοίπων, αν όμως είναι μέρος τους σαλονιού, τότε πολλές φορές στις καρέκλες της βρίσκονται να κάνουν μια στάση και να σας περιμένουν τα σακάκια, οι ζακέτες και τα μπουφάν της επόμενης μέρας. Είναι η κλασσική μοίρα για έναν χώρο που τον θυμόμαστε κυρίως σε γιορτές. Ακόμη και τα γεύματα της οικογένειας, τις μέρες που όλοι είναι στο σπίτι εκείνες τις ώρες, σίγουρα θα μοιάζει τεράστια φασαρία να μεταφερθούν όλα από την κουζίνα ως το μεγάλο τραπέζι, κι ύστερα ξανά όλα πίσω. Κι ας μη σχολιάσουμε εδώ και για τα τραπεζομάντηλα.

Όμως η τραπεζαρία δεν είναι μόνο για αυτό. Και επειδή συνήθως βρίσκεται στον χώρο του σαλονιού, τότε είναι ακόμη πιο δύσκολο να υπάρχει ένας χώρος του πιο ζωντανού σημείου του σπιτιού, ο οποίος παραμένει ενεργός, σαν να καταλαμβάνει αρκετά πλακάκια με την παρουσία του, και μόνο. Με άλλα λόγια, η τραπεζαρία, αν ήταν άνθρωπος, σίγουρα θα είχε υπαρξιακά. Κατά την απουσία γευμάτων, η τραπεζαρία θα πρέπει να κοσμεί τον χώρο στον οποίο βρίσκεται, και αυτό δεν είναι πάντα και τόσο απλό. Το βασικό πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι κανείς δεν βλέπει τον λόγο να το κάνει. Η αλήθεια όμως είναι κάπως διαφορετική.

Ειδικά όταν πρόκειται για ένα κομμάτι του σαλονιού, η φροντίδα μας θα είναι να το καταστήσουμε αναπόσπαστο, τόσο ως προς τη λειτουργικότητα, όσο και ως προς τη διακόσμηση. Αν και είναι δύσκολο να κρατήσουμε ζωντανό έναν χώρο, ο οποίος δεν είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας, υπάρχει μια βασική προσέγγιση, η οποία θα μπορούσε να μας βοηθήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι άλλη από το αντιληφθούμε πως αυτός ο χώρος έχει πραγματικό ρόλο στην αισθητική του συνολικού χώρου. Για να προσδιορίσουμε όμως αυτή την αισθητική θα πρέπει να ακολουθήσουμε κάποια βήματα.

Ποιά είναι η τραπεζαρία μας;

Δεν είναι τόσο αφελής η ερώτηση αυτή. Στην τραπεζαρία συνήθως ανήκουν κάποια συγκεκριμένα έπιπλα. Προφανώς το τραπέζι με τις καρέκλες του, αλλά και κάποιο σύνθετο ή κάποιος μπουφές. Πού όμως στέκονται όλα αυτά; Κάποιο χαλί είναι ένα ιδανικό πρακτικό όριο το οποίο προσδιορίζει αυστηρά το πλαίσιο του συνόλου. Στο κέντρο του τραπέζι και στη μία άκρη το επιπλέον έπιπλο είναι μία από τις πιο συνηθισμένες αλλά και πρακτικές διατάξεις. Προσοχή όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλες 3 πλευρές θα πρέπει να είναι κι αυτές κλεισμένες.

Μην πνίγετε την τραπεζαρία

Έχετε ουσιαστικά το δικαίωμα να κλείσετε άλλη μία πλευρά του τραπεζιού. Σε μερικά σπίτια η δεύτερη κοντινότερη πλευρά στον τοίχο συνήθως μπορεί να αξιοποιηθεί από τη σύνθεση κάποιας μπάρας με ποτά, ενός μικρού ή μεγάλου μπαρ. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει έτσι απλά. Σημαντικό ρόλο θα παίξει ο φωτισμός. Και ενώ πάνω από το τραπέζι και στο κέντρο του είναι ιδανικό να βρίσκεται το φωτιστικό οροφής, στην δεύτερη κλεισμένη πλευρά θα πρέπει επίσης να υπάρχει η πρόβλεψη μιας πηγής φωτός, η οποία θα δίνει μια επιπλέον οπτική ανάσα στον χώρο, απομακρύνοντας την αίσθηση υπερφόρτωσης.

Αφήστε διαδρόμους

Οι υπόλοιπες δύο πλευρές της τραπεζαρίας θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη άνεση χώρου και πρόσβασης. Από τη στιγμή που αυτή βρίσκεται ως κομμάτι του σαλονιού, τότε η μία πλευρά καλό θα ήταν να επικοινωνεί με το καθιστικό, με μία αρκετά μεγάλη δόση ελευθερίας, ενώ η άλλη θα πρέπει να καθορίζεται από τον κεντρικό άξονα πρόσβασης του σπιτιού, είτε αυτός είναι διάδρομος, είτε το χωλ της εισόδου. Όμως, και οι άλλες δύο πλευρές θα πρέπει να δίνουν την απαραίτητη άνεση της πρόσβασης στις καρέκλες για τη χρήση του τραπεζιού. Ίσως το πιο έντονο χαρακτηριστικό μιας δυσλειτουργικής τραπεζαρίας να είναι η ανάγκη μετακίνησης του τραπεζιού για τη χρήση του.

Δώστε χαρακτήρα

Προτιμήστε την ενιαία διακόσμηση. Αλλά προσοχή, αυτό δεν σημαίνει και μονότονη. Μπορείτε να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη γραμμή από αντικείμενα συναισθηματικής αξίας, ή από μονοθεματικά έργα τέχνης κάθε είδους. Παίξτε με το χρώμα και την υφή. Δέστε το ξύλο με το μέταλλο, τη λευκή λάκα με την πορσελάνη, τη μεταλλική λάμψη με τη διαφάνεια του γυαλιού, τα ζεστά χρώματα με μια νότα έντασης. Βγάλτε, με άλλα λόγια, το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας σε έναν χώρο, που ακόμη κι αν στην πράξη δεν τον χρησιμοποιείτε λειτουργικά στην καθημερινότητα, εκείνος θα μπορούσε να σας φτιάχνει οπτικά τη διάθεση με μία και μόνη ματιά σας.