Υπνοδωμάτιο και αίσθηση απελευθέρωσης

Στο έργο των Emile Moreau και Victorien Sardou “Madame Sans-Gêne”, οι γάλλοι επαναστάτες που μπαίνουν στη Βαστίλη, παρουσιάζονται να πετούν από τα παράθυρα των ανακτόρων “κρεβάτια, κομοδίνα…” (εντάξει, και αυλικούς), και σίγουρα, το τελευταίο που τους ένοιαζε ήταν η διακόσμηση ή η διαρρύθμιση του χώρου. Εμείς όμως θα χρησιμοποιήσουμε μεταφορικά αυτή την εικόνα (χωρίς τους …αυλικούς) για να δούμε τις ανάγκες του υπνοδωματίου μας. Αλλά, ας ξεκινήσουμε αλλιώς: Έχετε αισθανθεί τον χώρο του υπνοδωματίου σας να σας προσκαλεί μια ανεξήγητη δυσφορία, μια περίεργη αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, ή ίσως ότι ο χώρος είναι παραφορτωμένος και έτσι το δωμάτιο μετατρέπεται σταδιακά σε δυσλειτουργικό; Τότε ελάτε μαζί μου για να δούμε τί θα ήταν καλό να αποχωριστούμε και πώς θα μπορέσουμε να δώσουμε λίγες ανάσες στον χώρο μας.

Ξεκινήστε τη δική σας επανάσταση

Ας ξεκινήσουμε από τα πιο ουσιαστικά, όσο κι αν δεν καταλαμβάνουν πρακτικό χώρο (πέρα από τον αποθηκευτικό), θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά τη θέση που έχουν πιθανόν φθαρμένα και παλιά σεντόνια, μαξιλαροθήκες, παπλωματοθήκες και λοιπά, πριν περάσουμε βαθύτερα. Ναι, μπορεί να μένετε μόνοι σας, ή να μη σας ενοχλεί φαινομενικά μια τρυπούλα στην άκρη του σεντονιού, αλλά εδώ δεν παίζουμε μόνο με την αισθητική και τη πρακτικότητα. Σημαντικό ρόλο έχει η ψυχολογία. Τί χαλάρωση μπορούμε να νοιώσουμε πάνω σε ξεθωριασμένα χρώματα και σε φθαρμένα υφάσματα. Όσο κι αν σας ακούγεται περίεργο ή υπερβολικό, όσο κι αν δεν σας απασχολεί φαινομενικά το ότι το παλιό σεντόνι σας έχει χάσει τη ζωντάνια του χρώματός του, στην πραγματικότητα το υποσυνείδητο το αντιλαμβάνεται και το επεξεργάζεται κανονικά ως κάτι υπερβολικά σημαντικό στο οποίο τοποθετείτε το σώμα σας για να ξεκουραστεί. Κάτω από αυτή την οπτική, ίσως να μην είναι και τόσο απλά τα πράγματα. Καλό θα ήταν λοιπόν να αποχωριστούμε τη φθορά και να μην τη φέρνουμε σε επαφή με το σώμα μας, επιλέγοντας στη θέση της το νέο.

Στο βάθος, στρώμα…

Αλλά ας πάμε και λίγο πιο βαθιά. Για την ακρίβεια σε αυτό που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τα προηγούμενα. Παλιά μαξιλάρια και φθαρμένο στρώμα. Η φθορά όπως είδαμε έχει το κόστος της σε κάθε περίπτωση. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, η φθορά δεν έχει να κάνει μόνο με την αισθητική και την ψυχολογία. Εδώ έχει σημασία και η υγιεινή. Ένα σωστό συνεργείο καθαρισμού θα πρέπει να αναλαμβάνει σε εύλογο χρονικό διάστημα τον καθαρισμό (με φιλικό προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον τρόπο) του στρώματός σας, στην περίπτωση όμως που η φθορά έχει αφήσει ουσιαστικά σημάδια στη δομή του (συνήθως με την πάροδο της δεκαετίας), τότε θα πρέπει να έχουμε ήδη αρχίσει να ψάχνουμε τον αντικαταστάτη του. Για τα μαξιλάρια, από την άλλη, το προσδόκιμο υγιούς συμβίωσης μαζί τους είναι μάλλον πολύ μικρότερο, και σε κάποιες περιπτώσεις -ειδικά για αυτά που δεν μπορούν να πλυθούν, τότε μάλλον μιλάμε για το 1/10 της ζωής του στρώματος. Και δεν είναι μόνο η λειτουργικότητά τους και η καταπόνηση του αυχένα, αλλά κυρίως το ότι μαζί σας κοιμούνται ακάρεα σκόνης, βακτήρια και αρκετά αλλεργιογόνα. Ίσως θα πρέπει να σκεφτείτε λοιπόν να ελαφρώσετε από αυτές τις “παρέες”.
Και με την ευκαιρία που μιλήσαμε για τα χρηστικά μαξιλάρια, μήπως τα διακοσμητικά μαξιλάρια έχουν αρχίσει να κάνουν κατάληψη στο κρεβάτι μας; Αν ναι, ελάτε να μετρήσουμε μαζί. Αν βρούμε σε ένα διπλό κρεβάτι πάνω από 6 μαξιλάρια (κάθε είδους), τότε μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να τα απαλλάσσουμε από τα καθήκοντά τους και να τα τοποθετούμε στην εφεδρεία. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση, τα μαξιλάρια δίνουν την αίσθηση της ζεστασιάς και της αναπαυτικότητας. Τα πολλά μαξιλάρια όμως μας δίνουν την αίσθηση ενός υπερκορεσμένου χώρου.

Η αισθητική πλευρά της πρακτικότητας

Και αφού τελειώσαμε με το πρακτικό κομμάτι του θέματος, ας περάσουμε στην αισθητική κυρίως πλευρά της υπόθεσης. Υπάρχει μια κακή νοοτροπία που συνήθως την ανεχόμαστε, χωρίς κατ’ ανάγκη να την ασπαζόμαστε κιόλας: Πολλές φορές η κρεβατοκάμαρα λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος “γενικών καθηκόντων”, ή ως “θάλαμος αναμονής” για πλυμένα και άπλυτα ρούχα. Το πρώτο βήμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι να απαλλαγούμε από αυτή τη νοοτροπία, για πολλούς λόγους: Πρώτων γιατί η κρεβατοκάμαρα είναι αρκετά φιλόξενη προς τη σκόνη, και δεν χρειάζεται να της δίνουμε κι εμείς κι άλλες αφορμές και δεύτερον, τα ρούχα έξω από τα ντουλάπια, τα συρτάρια, ή το καλάθι των άπλυτων, είναι μια από τις χειρότερες αισθητικές επιβαρύνσεις για τον χώρο μας, χωρίς να το καταλάβουμε ακόμη. Μπορούν πολύ εύκολα να γεμίσουν κομοδίνα, έπιπλα, ακόμη και το ίδιο το κρεβάτι, μηδενίζοντας τη λειτουργικότητα, δίνοντας την αίσθηση της αταξίας και προσθέτοντας μια πνιγερή εικόνα. Γι’ αυτό, η αναμονή τους, αν είναι πραγματικά τόσο αναγκαία, θα πρέπει να είναι συντομότατη, καθώς οποιαδήποτε αναβολή μετράει εναντίον του χώρου μας και μας κάνει να φλερτάρουμε με την ιδέα πως θα μπορούσαν να έρθουν και άλλα ρούχα στην παρέα τους, μέχρι να τακτοποιηθούν. Α, και για να μην το ξεχάσω: Αν, όσο κι αν ψάξατε, δεν μπορέσατε με τίποτα να βρείτε το ταίρι μιας κάλτσας, δώστε της λίγο χρόνο να “επιστρέψει”, αλλά όχι περισσότερο από όσο θα δίνατε σε μια σχέση.

Κι αφού μιλήσαμε για ρούχα, ας κλείσουμε το θέμα τους και με αυτό: ανοίγοντας τη ντουλάπα. Ρίξτε μια ματιά. Μήπως υπάρχουν πολυάριθμα -ή καλύτερα, υπεράριθμα- ρούχα που δεν είναι στο νούμερό σας, ή ακόμη και αξεσουάρ που έχουν φύγει εδώ και καιρό από τη μόδα; Αν η απάντηση είναι θετική, τότε καλό θα ήταν να τα βοηθήσετε να μετακομίσουν. Δεν υπάρχει περιθώριο αποθηκευτικού χώρου στις κρεμάστρες, στα ράφια και στα συρτάρια σας για κάτι που δεν θα χρησιμοποιήσετε. Ειδικά αν ο χώρος στερείται αποθηκευτικών λύσεων. Επίσης, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που επιμένει να αποθηκεύει και τα παπούτσια του εντός της κρεβατοκάμαρας. Ειλικρινά όμως, αν αυτή δεν είναι η έσχατη λύση, τότε καλό θα ήταν να αναθεωρήσετε. Δεν είναι μόνο θέμα αποδέσμευσης χώρου, ή πρακτικότητας, αλλά είναι και σημαντικό ζήτημα υγιεινής του χώρου, καθώς τα παπούτσια μας αποτελούν εξαιρετικούς συλλέκτες βακτηριδίων, όσο κι αν έχουμε απομακρύνει από πάνω τους πιθανούς ρύπους.

Και τώρα που η ντουλάπα μας απέκτησε λίγο παραπάνω ελεύθερο χώρο, ας ρίξουμε ακόμη μία ματιά: Μήπως βλέπετε πουθενά εκείνες τις συρμάτινες κρεμάστρες; Εκείνες, που συνήθως επιστρέφουν παρέα με το ρούχο σας από το καθαριστήριο. Αν ναι, τότε θα ήταν καλό να καταλήξουν μαζί με τα υπόλοιπα μεταλλικά στην ανακύκλωση. Η πρακτική χρηστικότητά τους είναι μάλλον κάτω του μετρίου, καθώς ούτε τα ρούχα μπορούν να υποστηρίζουν σωστά, αλλά ούτε μπορούν να εγγυηθούν ότι δεν θα αφήσουν σημάδι στο αγαπημένο σας πουκάμισο ή παντελόνι. Αν τις αποχωριστείτε, σας το υπόσχομαι ότι θα νοιώσετε πως στην ντουλάπα σας έχει αρχίσει να μπαίνει μια ουσιαστική τάξη.

Οι ορδές των διακοσμητικών

Το φωτιστικό εκεί στη γωνία του κομοδίνου μπορεί να είναι της γιαγιάς σας, αλλά μήπως δεν ταιριάζει με την υπόλοιπη κρεβατοκάμαρα; Και τί είναι όλα αυτά τα διακοσμητικά πάνω στα έπιπλα; Όχι, δεν έχω βάλει κάμερα στο υπνοδωμάτιό σας, αλλά συνήθως αυτό συμβαίνει. Καταλήγουμε να παίρνουμε μαζί μας στο υπνοδωμάτιο όλα εκείνα που είμαστε συναισθηματικά δεμένοι και δεν έχουν θέση στο υπόλοιπο σπίτι. Και το θέμα δεν βρίσκεται στο ότι όλα αυτά θα πρέπει να ξεσκονίζονται συνέχεια, καθώς μόνο και μόνο η αλλαγή σεντονιών θα μπορούσε να τα γεμίσει με σκόνη, το ζήτημα βρίσκεται στο ότι περιορίζουν τη λειτουργικότητα των επίπλων και του χώρου. Και για να σας προλάβω, γιατί μίλησα και για το φωτιστικό της γιαγιάς. Εδώ μιλάμε και για την αισθητική λειτουργικότητα. Επιλέξτε κάτι πιο ταιριαστό για να σας συντροφεύει στην ανάγνωση του αγαπημένου σας βιβλίου ή περιοδικού. Και το περιοδικό δεν το χρησιμοποίησα τυχαία ως λέξη, καθώς αποτελεί έναν συχνό θαμώνα των κομοδίνων, που μάλλον θα πρέπει να σκεφτούμε να τον αποχαιρετίσουμε μόλις τελειώσει η χρηστική του αξία. Η ανακύκλωση μοιάζει μια καλή λύση.

Γενικά, το πρόβλημα στα υπνοδωμάτια συνήθως βρίσκεται στη συσσώρευση πραγμάτων, ακόμη κι αν αυτά είναι άμεσα χρηστικά. Από ένα ποτήρι που ξέμεινε στο κομοδίνο, μέχρι τα διακοσμητικά, και από τα πολλά μαξιλάρια πάνω στο κρεβάτι, μέχρι τα ρούχα που περιμένουν το σιδέρωμα ή το πλυντήριο, καλό θα ήταν έχουν ελεγχόμενο πλήθος και χρόνο παραμονής. Ακόμη, δεν υπάρχει τίποτα πιο φθοροποιό από την ίδια τη φθορά. Αντικαταστήστε τα φθαρμένα και διορθώστε τα πιθανά λάθη, δώστε μια καινούργια ανάσα στον χώρο σας και κερδίστε την αίσθησή της. Επαναστατήστε εναντίον των αντικειμένων που καταπιέζουν την ψυχολογία σας.