Πλυντήριο Πιάτων: Οδηγός επιβίωσης

Θα έπρεπε να είχε απονεμηθεί ένα βραβείο Νόμπελ για την προσφορά του σε εκείνον που ανακάλυψε το πλυντήριο πιάτων. Και αυτό γιατί το πλυντήριο πιάτων μπορεί να μας εξοικονομήσει χρόνο, αλλά και πόρους, στο πλύσιμο πιατοφλιτζανοποτηροκουζινικομαχαιροκουταλοπιρουνιών, που πολλές φορές -ειδικότερα και μετά από ένα καλό τραπέζι- είναι τόσο κουραστικό όσο το διάβασμα της παραπάνω σύνθετης λέξης – σιδηροδρόμου.

Πολλές φορές όμως, ενώ νομίζουμε πως όλα τα έχουμε κάνει σωστά, πολλά από τα περιεχόμενα του πλυντηρίου πιάτων μάς επιστρέφουν χωρίς να έχουν  καθαρίσει πλήρως. Και τις περισσότερες φορές αυτό δεν είναι θέμα του πλυντηρίου, αλλά, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, τις περισσότερες φορές αυτό είναι θέμα δικό μας, και κυρίως του τρόπου με το οποίο τα τοποθετήσαμε μέσα στο πλυντήριο (ή ακόμη και του απορρυπαντικού που χρησιμοποιήσαμε).

Πώς γεμίζουμε σωστά το πλυντήριο πιάτων;

Όσα σημειώνουμε εδώ είναι γενικές οδηγίες που συνήθως ισχύουν συνολικά στο σύμπαν αυτών των υπέροχων συσκευών. Σε κάθε περίπτωση, ειδικά αν πρόκειται για το νέο σας πλυντήριο πιάτων, τότε το εγχειρίδιο χρήσης είναι ο καλύτερος φίλος σας. Σε κάθε περίπτωση, ας κρατήσουμε στο μυαλό μας ότι:

Το πάνω ράφι δεν έχει το ίδιο ζεστό πλύσιμο με το κάτω, ή την ίδια έντονη πίεση νερού. Υπάρχει μια μικρή απόκλιση πάντοτε, και αυτό δεν είναι κάποιο «τεχνικό σφάλμα», αλλά ειδικά σχεδιασμένο, καθώς το πάνω ράφι προορίζεται συνήθως για κούπες, ποτήρια και μικρά πιατάκια, δηλαδή για σκεύη που δεν έχουν ανάγκη από την απαιτητική μεταχείριση κατά το πλύσιμο, όπως τα πιάτα με τα υπολείμματα, ή, ακόμη περισσότερο, απαιτούν μια πιο χαλαρή μεταχείριση.

Το κάτω ράφι έχει σχεδιαστεί για τα πιάτα σας, και αυτά καλό είναι να κοιτούν προς το κέντρο. Σε καμμία περίπτωση δεν θα πρέπει το ένα να καλύπτει το άλλο, καθώς ο ψεκασμός του νερό δεν αγγίζει ολόκληρη την επιφάνειά τους.

Στη θήκη για τα μαχαιροπίρουνα, η οποία συνήθως είναι κάθετη, όλα θα πρέπει να είναι τοποθετημένα με τη λαβή προς τα κάτω. Είναι απλό, πρακτικό και υπολογισμένο, και ακόμη περισσότερο πρακτικό, ώστε να έχουμε και ένα μέτρο στο πόσο θα γεμίσουμε τη θήκη. Η υπερκάλυψη λειτουργεί ακριβώς όπως και στα πιάτα.

Η σειρά παίζει ρόλο

Ακολουθούμε πάντα τη σωστή σειρά, όχι γιατί είμαστε ψυχαναγκαστικοί, αλλά γιατί μπορεί να γίνουμε πιο πρακτικοί και να αποφύγουμε λάθη: Ξεκινάμε από κάτω και πάντα με τα πιάτα. Έπειτα, αν η θήκη για τα μαχαιροπίρουνα είναι κάτω, συνεχίζουμε με αυτά. Σειρά ακολούθως για τα μεγάλα σκεύη στο κάτω ράφι, με τις κατσαρόλες και ό,τι άλλο επιτρέπεται κατασκευαστικά να μπει στο πλυντήριο πιάτων -προσέχοντας πάντα να μην εμποδίζουν την περιστροφή της μπάρας που ψεκάζει νερό. Αφού έχουμε ολοκληρώσει με το κάτω ράφι, περνάμε στο πάνω, όπου κούπες ποτήρια, ίσως και κουτάλες, τα πάντα, θα πρέπει να κοιτούν προς τα κάτω. Εάν υπάρχουν θέσεις για μικρά πιάτα στο πάνω μέρος, τα τοποθετούμε και αυτά με προσοχή στη διάταξη και την αποφυγή της υπερκάλυψης, όμως δεν θα πρέπει να είναι πολύ λερωμένα.

Τί ΔΕΝ πρέπει να κάνουμε!

Δεν πρέπει να πλένουμε τα πιάτα πριν τα τοποθετήσουμε στο πλυντήριο πιάτων. Πέρα από τη σπατάλη χρόνου και νερού, το πλύσιμο των πιάτων (ολικό ή μερικό) μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, ειδικά αν μείνουν σαπουνάδες, ή υπολείμματα καθαριστικού πιάτων. Το μόνο που θα πρέπει να κάνουμε είναι να καθαρίσουμε τα πιάτα από τυχόν υπολείμματα τροφών, τα οποία δεν διαλύονται και μπορούν να βλάψουν ή και να βουλώσουν το φίλτρο του πλυντηρίου.

Δεν πρέπει να βάζουμε πολύ βρόμικα σκεύη στο πάνω ράφι. Το έχουμε αναλύσει ήδη. Δεν είναι προορισμένο για αυτή τη χρήση, καθώς το πλύσιμο στο πάνω μέρος του πλυντηρίου είναι πιο ήπιο και ως προς τη θερμοκρασία και ως προς την ένταση.

Δεν πρέπει να βάζουμε στο πλυντήριο πιάτων αντικείμενα ή σκεύη που δεν προορίζονται για αυτό. Και αυτό, για την ασφάλεια τόσο των σκευών, όσο και του ίδιου του πλυντηρίου. Χαρακτηριστικά, συσκευασίες και κυπελάκια μίας χρήσης, ευαίσθητα κρυστάλλινα ποτήρια, επίχρυσα σκεύη και μαχαιροπίρουνα, ξύλινα σκεύη, βαζάκια με ετικέτες και πλαστικά αμφιβόλου ποιότητας, είναι μερικά από τα «Όχι».

Δεν πρέπει να υπερφορτώνουμε το πλυντήριο. Και αυτό είναι βασικό, γιατί όσο κι αν υπάρχει η θεωρία ότι τα παλιά πλυντήρια αποδίδουν καλύτερα όταν είναι γεμάτα (εμείς λέμε ότι: καλύτερα γεμάτα, για να αποφεύγουμε τη σπατάλη πόρων), δεν θα πρέπει να το παρακάνουμε, γιατί έτσι εμποδίζουμε τη ροή του νερού να φτάσει σε όλα τα σημεία.

Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε λάθος (το) απορρυπαντικό. Και, για να γίνουμε πιο σαφείς: Όχι μόνο λάθος απορρυπαντικό, αλλά και με λάθος τρόπο. Υπάρχει θήκη, χρησιμοποιούμε τη θήκη, και χρησιμοποιούμε και τη σωστή ποσότητα. Το παραπάνω ή εκτός θήκης απορρυπαντικό, όχι μόνο δεν θα είναι αποτελεσματικό, αλλά θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβη στο πλυντήριο.

Δεν θα πρέπει να παραλείπουμε τον καθαρισμό και τη συντήρηση του πλυντηρίου μας. Ο μύθος ότι «Είναι πλυντήριο, τί καθάρισμα θέλει;» θα πρέπει να σταματήσει. Το πλυντήριο θέλει το δικό του καθάρισμα, όπως ακριβώς ορίζει ο κατασκευαστής, τόσο για τη σωστή λειτουργία του και τη μακρά διάρκεια ζωής, όσο και για να έχουμε πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα στο πλύσιμο.