Πολλές φορές φτάνουμε στο σημείο εκείνο που νοιώθουμε πως κάτι πραγματικά μοιάζει να λείπει από τον χώρο μας. Είτε πρωτοδιαμορφώνοντας τον κάθε χώρο, είτε σε κάποια ανανέωσή του, το φαινόμενο αυτό είναι εξαιρετικά συχνό, ειδικότερα σε όσους έχουν την αυτοσυγκράτηση και δεν το παρακάνουν. Πάντα κάτι θα μοιάζει να λείπει. Αυτό βέβαια σχεδόν ποτέ δεν είναι πρόβλημα, ειδικότερα εάν δεν υπάρχει ζήτημα λειτουργικότητας. Ακριβώς όμως εκεί είναι το ζητούμενο. Σε έναν μεγάλο και πολυχρηστικό χώρο, όπως είναι ένα σαλόνι, βασικό ζητούμενο είναι να καλύψουμε όλες τις πιθανές ανάγκες. Επιπλέον, θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι οι μεγάλοι χώροι θα πρέπει να είναι νοητά χωρισμένοι σε λειτουργικές ζώνες. Ακριβώς εκεί μιλάμε για τον πραγματικό πλεόνασμα, ή τον υπολειπόμενο ελεύθερο χώρο.
Κι αυτό είναι ακριβώς το σημείο όπου ξεκινά η αιώνια μάχη για τον ελεύθερο χώρο του σαλονιού. Οι 3 ευέλικτες κατηγορίες επίπλων που προσπαθούν να διεκδικήσουν ό,τι περισσεύει από το πολύ των καναπέδων. Κι αυτές οι κατηγορίες δεν είναι άλλες από τα τραπεζάκια, τα σκαμπό και οι πολυθρόνες. Και τα 3 είδη έχουν τη δική τους χρηστικότητα, και τα τρία προσφέρουν το κάτι παραπάνω, όμως τί πραγματικά από όλα αυτά μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις την αδιαμφισβήτητη παρουσία του όταν ο χώρος δεν μοιάζει να περισσεύει; Ας δούμε μαζί τί μπορεί να πάρει την προτεραιότητα και να μπει πρώτο στη λίστα.
Τί πραγματικά έχουμε ανάγκη;
Δεν νομίζω ότι θα εκπλήξω πολλούς. Το τραπεζάκι, ένα κεντρικό coffee table, είναι αυτό που πάντα έρχεται πρώτο. Κι αυτό συμβαίνει για δύο βασικούς λόγους. Συνήθως το σημείο τοποθέτησής του είναι κεντρικό στο νοητό σχήμα που δημιουργούν οι καναπέδες στον χώρο. Ακόμη και στην περίπτωση του ενός καναπέ, ουσιαστικά το τραπεζάκι αποτελεί μία παράλληλα έκτασή του. Ο δεύτερος λόγος είναι καθαρά χρηστικός. Ένα τραπεζάκι λύνει πραγματικά τα χέρια μας, κι ίσως κυριολεκτικά. Η θέση για να ακουμπήσεις την κούπα του καφέ σου, τα βιβλίο που σου αρέσει να διαβάζεις στο σαλόνι, τα τηλεχειριστήρια, το κινητό ή το tablet σου, χωρίς τον φόβο να τα κυνηγάς πίσω και κάτω από τα μαξιλάρια… Δεν θα αναλύσουμε άλλο το προφανές. Το τραπεζάκι, ακόμη κι ένα δεύτερο μικρότερο βοηθητικό είναι πάντα στην πρώτη θέση.
Λύθηκε το ζήτημα;
Προφανώς και όχι! Η μόνη περίπτωση που μία πολυθρόνα προηγείται στη λίστα είναι όταν το υπαγορεύει το στυλ του χώρου, ή η αδυναμία για επαρκείς θέσεις στους καναπέδες. Η ατομικότητα της πολυθρόνας, οι δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει για ξεκούραστες στιγμές, ίσως μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Σίγουρα οι πολυθρόνες ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία των επίπλων που τα λατρεύεις, ή λατρεύεις να τα μισείς. Προσοχή όμως, γιατί έχουν ξεκινήσει επικότατες μάχες για το ποιός θα πρωτοκάτσει σε μια πολυθρόνα…
Και τα τρία [θα] ήταν υπέροχα…
Αλήθεια, θα ήταν όλα τους υπέροχα, αρκεί να υπάρχει ο κατάλληλος χώρος. Όλα έχουν τη δική τους θέση και καλύπτουν ένα διευρυμένο σύνολο αναγκών, έτσι που δύσκολα θα μπορούσε τελικά κάποιος να τα κατατάξει στα δευτερεύοντα προϊόντα. Στην ουσία τους, λοιπόν, τα τραπεζάκια, οι πολυθρόνες και τα σκαμπό βρίσκονται πάντα διαθέσιμα ώστε να εκπληρώσουν τους πολλαπλούς σκοπούς τους. Αυτό που πραγματικά μετράει είναι η πραγματική ανάγκη λειτουργικότητας του δικού σας χώρου, ώστε να βρεθεί το κατάλληλο από τα τρία έπιπλα για να καλύψει τα πραγματικά κενά.