Όπως είδαμε στην προηγούμενη επικοινωνία μας, τα χρώματα παίζουν καθοριστικό ρόλο τόσο στην ευρύτερη αισθητική του χώρου όσο και στην ίδια την ψυχολογία μας. Είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει όλες εκείνες τις συνθήκες που προσδίδουν όχι μόνο την εξαιρετική ταυτότητα στον χώρο, αλλά και υπαγορεύουν τα ιδανικά συναισθήματα (και την αίσθησή τους) που δημιουργούνται από έναν χώρο.
Ακριβώς αυτό το κομμάτι της αίσθησης είναι εκείνο που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια. Πόσες φορές δεν έχετε βρεθεί σε έναν -συνήθως επαγγελματικό- χώρο και νοιώσατε χωρίς κάποιον άλλον λόγο να σας πνίγει, να σας πιέζει, ή έστω κάτι να μην κολλάει καθόλου καλά με την ψυχολογία σας. Συνήθως η αιτία βρίσκεται στα ερεθίσματα που προσλαμβάνετε, και ένα από τα βασικότερα ερεθίσματα είναι το οπτικό. Ένας χώρος βαμμένος με τον πλέον λάθος τρόπος μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά τη διάθεσή σας, να σας δίνει την αίσθηση πως είναι υπερβολικά μικρός, ότι σας πιέζει, ότι προκαλεί ένα άσχημο συναίσθημα. Δεν είναι λοιπόν μόνο το “Αδιάφορο”, όπως σημειώσαμε στο προηγούμενο άρθρο. Είναι και όλα όσα μπορεί να κουβαλά μαζί του. Έτσι, στόχος μας είναι να διαμορφώσουμε έναν χώρο, ο οποίος θα κρατά το μυαλό μας μακριά από αρνητικά ερεθίσματα. Και η αλήθεια είναι πως στατιστικά αποτελέσματα ερευνών έχουν δώσει μια κάποια λίστα με τα ιδανικά γι’ αυτόν τον σκοπό χρώματα.
Υπάρχει μία ασφάλεια που μπορούμε να κρατήσουμε, και αυτή είναι η λειτουργία του μυαλού να παραμένει συγκεντρωμένο σε ένα ενδιαφέρον ερέθισμα. Έτσι, όταν μιλάμε για παράδειγμα για το παιδικό δωμάτιο, τότε η ηρεμία και η χαλάρωση θα πρέπει να υπαγορεύονται από κάποιο εξωτερικό ερέθισμα. Ένα τέτοιο ερέθισμα μπορεί να προκαλέσει μία απαλή γαλαζοπράσινη απόχρωση, ίσως το τιρκουάζ, το οποίο επιτρέπει εκπέμπει ηρεμία, και ένα αίσθημα γαλήνης, χωρίς να αναγκάζει το μυαλό να το επεξεργαστεί. Έτσι, πολλές φορές, οι ειδικοί χαρακτηρίζουν το τικρουάζ ως το χρώμα της ξεκούρασης.
Στο ακριβώς αντίθετο πλαίσιο, αλλά με εξίσου θετικές επιδράσεις, βρίσκεται το ανοιχτό πορτοκαλί. Διεγείρει το μυαλό, φωτίζει τον χώρο, αλλά δεν αποπροσανατολίζει. Μπορεί να κερδίσει εύκολα στα σημεία το προηγούμενό μας χρώμα, κυρίως ως προς τη ζεστασιά και τη φωτεινότητά του, ενώ οι συνδυασμοί που μπορεί να δημιουργήσει με τα έπιπλα και την υπόλοιπη διακόσμηση, μπορούν μάλλον να χαρακτηριστούν ως εξαιρετικά ενδιαφέροντες.
Και ας μην ξεχνάμε σε αυτό το σημείο όσα έχουμε σημειώσει για τις πραγματικές απαιτήσεις ενός παιδικού δωματίου. Σε κάθε περίπτωση όμως μπορούμε να τις θυμηθούμε μαζί εδώ.
Και πράγματι, αφού ξεκινήσαμε με το παράδειγμα του παιδικού δωματίου, ας συνεχίσουμε με αυτό, καθώς αποτελεί έναν από τους πιο γεμάτους με έπιπλα και αντικείμενα χώρους του σπιτιού. Ακόμη όμως και εδώ, το χρώμα έχει εξαιρετική σημασία, καθώς εκείνο στους τοίχους συνδυάζεται με όλα τα υπόλοιπα περιεχόμενα στοιχεία. Έτσι, το τελικό χρωματικό αποτέλεσμα λειτουργεί ως ένα εναίο σύνολο μέσα από τις συνθέσεις και τις αντιθέσεις.
Ουσιαστικά, ένα παιδικό δωμάτιο, όσο μικρό ή μεγάλο κι αν είναι, θα μπορούσε να χωριστεί σε ζώνες χρωματικής διαστρωμάτωσης. Μία εξαιρετική ιδέα είναι να παίξουμε με διαβαθμίσεις του ίδιου -γήινου- κατά προτίμηση χρώματος. Μπορούμε όμως να το πάμε και ένα βήμα παρακάτω, καθώς τίποτα δεν μας απαγορεύει να γίνουμε δημιουργικοί σε ένα παιδικό δωμάτιο.
Το σημείο του κρεβατιού, γενικά το σημείο που θέλουμε να διασφαλίσουμε την ηρεμία, θα μπορούσε να είναι σε μία ανοιχτή απόχρωση του γαλάζιου ή του λίγο πιο ψυχρού ανοιχτού πράσινου, μπορείτε όμως να τολμήσετε να χρησιμοποιήσετε και ένα μωβ, πάντα όμως σε μία από τις πιο ανοιχτές εκδοχές του.
Το σημείο μελέτης ζητά απεγνωσμένα κάτι πιο ζεστό αλλά όχι με ιδιαίτερα έντονο χρωματικό χαρακτήρα -κάτι κοντά ίσως στο καφέ της μόκκας- ή ένα απαλό -πλην φωτεινό και ζεστό αυτή το φορά- πράσινο. Μην ξεχνάτε και αυτό το ζεστό λευκό, που έχουμε συνηθίσει να το λέμε “ζαχαρί”, είναι συνήθως τόσο ήρεμο και γλυκό, όσο το όνομά του, και δένει άψογα τόσο με άλλα συγγενικά θερμά χρώματα, όσο και με αρκετά ψυχρά.
Το σημείο του παιχνιδιού είναι πραγματικά ελεύθερο και δημιουργικά ανεξέλεγκτο. Για τον λόγο αυτόν δοκιμάστε να παίξετε σε κάποια αντίθεση με όλο το υπόλοιπο δωμάτιο. Φωτεινό πορτοκαλί, κεχριμπαρένιο, ακόμη και κόκκινο, ή οποιοδήποτε άλλο χρώμα με προσωπικότητα και χαρακτήρα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε ένα σημείο το οποίο, πέρα από όλα τα άλλα, θα πρέπει να εκφράζει και να εμπνέει τη δημιουργικότητα.
Γενικότερα, αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα αισθητικά λειτουργικό σύνολο από χρωματικές εικόνες που μπορούν να μας επιτρέψουν να εκφράζουμε το αντίστοιχο συναίσθημα σε κάθε αντίστοιχο σημείο. Προφανώς και κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και έχει μία απολύτως ξεχωριστή ταυτότητα στο κομμάτι της αισθητικής, έτσι, αυτό που μετράει είναι πραγματικά το δικό του συναίσθημα που του προκαλεί κάθε χρώμα και κάθε απόχρωση. Η συμβουλή μας είναι πως, ό,τι κι αν πραγματικά επιλέξετε, αυτό που σίγουρα θα πρέπει να κάνετε είναι να το απολαμβάνετε εσείς πρώτοι.